Model IS – LM został sformułowany w latach 30-ych XX wieku przez R. Hicksa.
Wskazuje on na istnienie zależności między rynkiem towarowym i pieniężnym. Model ten wskazuje, że procesy zachodzące na tych rynkach wzajemnie na siebie oddziałują. Ponadto wskazuje on na rolę polityki pieniężnej i fiskalnej w kształtowaniu się wielkości ekonomicznych i ich zmiany na obu rynkach.
Dochód narodowy (Y) jest wynikiem działania rynek towarowy wpływa na rynek pieniężny i stopę %. Wysokość DN określa wielkość popytu transakcyjnego na pieniądz, popyt ten wynika z konieczności realizacji zaplanowanych wcześniej wydatków.
Przy danej podaży pieniądza wzrost popytu na pieniądz wpływa na podwyższone stopy %, żeby ograniczyć popyt na pieniądz i ograniczyć do jego podaży.
Stopa %, która ustala się na rynku pieniężnym w zależności od wielkości podaży pieniądza i jej relacji do popytu na pieniądz oddziałuje na rynek towarowy i wielkość DN.
Ponieważ stopa % kształtuje wielkość popytu inwestycyjnego i konsumpcyjnego w gospodarce np. wysoka stopa % wynikająca z wysokiego popytu na pieniądz w stosunku do jego podaży ograniczy wielkość wydatków inwestycyjnych i konsumpcyjnych, które realizowane są z zaciągniętych kredytów.
Założeniem modelu IS-LM jest określenie warunków równowagi na rynku towarowym i pieniężnym, jak też na obu rynkach łącznie oraz sposobów przywracania tej równowagi w warunkach nierównowagi na rynkach.
Model i krzywa IS
IS związana jest z rynkiem towarowym. Na rynku towarów w skali makro zachodzi równowaga gdy wielkość agregatowego popytu równa się wielkości agregatowej podaży.
Warunkiem zaistnienia tej równowagi jest równość inwestycji i oszczędności I=S.
IS wskazuje na warunki równowagi na rynku towarowym.
Liniowa funkcja inwestycji wyrażona jest wzorem I = Ia – wi r gdzie:
Ia – inwestycje autonomiczne, jest to ta część ogólnych inwestycji, która jest niezależna od wysokości stopy % i wielkości bieżącego dochodu. Inwestycje autonomiczne realizowane są pod wpływem optymistycznych nastrojów producentów, spodziewających się uzyskania zysku relatywnie dużego w przyszłości zwłaszcza gdy pomyślne są przewidywania (prognozy) dotyczące koniunktury gospodarki.
wi r – wskazuje na część inwestycji zależną od stopy %
wi oraz r to parametr wrażliwości inwestycji na zmiany stopy %. Określa on jak silnie reagują producenci w zakresie działalności inwestycyjnej na zmiany stopy %.
Znak „-” wskazuje, że inwestycje są malejącą funkcją stopy %.
Wyższe stopy % zachęcają do lokowania środków pieniężnych w bankach a nie w inwestycjach , zwłaszcza gdy oczekiwana stopa zysku z inwestycji jest niższa od stopy %.
Wysoka stopa % powoduje, że koszt uzyskania kredytu inwestycyjnego jest wysoki a to również obniża potencjalną opłacalność inwestycji.
S - oszczędności- jest to nieskonsumowana część dochodu narodowego, czyli wielkość oszczędności zależy od wysokości otrzymywanych dochodów i od wielkości konsumpcji. Oszczędności pojawiają się dopiero przy odpowiednio wysokim poziomie dochodów, gdyż zmniejsza się w miarę wzrostu dochodów udział konsumpcji w tych dochodach tzn. konsumpcja rośnie wolniej niż dochód co pozwala na wzrost oszczędności.
S = Y – C
C = Ca + ksk Y
S = Ca + (1- ksk)Y
S = Sa + ksoY
Y = C + S
Y = C + I
S = I z definicji
C - konsumpcja łączna
Ca – konsumpcja autonomiczna – jest to część konsumpcji łącznej niezależna od DN. Jest to konsumpcja realizowana przy dochodzie równym 0. Konsumpcja autonomiczna jest realizowana z nagromadzonych wcześniej oszczędności bąd¼ z długu (kredyty i pożyczki)
ksk – krańcowa skłonność do konsumpcji. ksk = C / Y - przyrost konsumpcji do przyrostu dochodu o jednostkę.
kskY – określa tę część konsumpcji, która jest zależna od rozmiaru bieżącego DN (i jest to zależność dodatnia)
Sa – oszczędności autonomiczne -jest to część oszczędności, które są pomniejszone o wielkość konsumpcji autonomicznej. Sa jest niezależna od bieżącego dochodu.
-Ca = Sa
1 - ksk = Kso
Kso – krańcowa skłonność do oszczędzania określa przyrost oszczędności w wyniku dochodu o jednostkę.
Kso = S / Y
Y = C + S 1= C + S / Y
1 = ksk + Kso Kso = 1- ksk
I=S
Ia - wi r = -Ca + (1- ksk)Y
Ca + Ia - wi r = (1- ksk)Y
Y = (1 / 1- ksk ) (Ca + Ia - wi r)
Występują dwie zmienne izotoniczne Y oraz r tzn. że równanie to nie ma jednoznacznego rozwiązania. Rozwiązaniem tego równania są różne kombinacje wartości DN (Y) i poziomu stopy % (r). Charakteryzują one się tym, że muszą zapewnić równowagę planowanych inwestycji i oszczędności czyli równość Pp i Pd na rynku towarów.
0Komentarzy ·
1602Czytań
Komentarze
Brak komentarzy.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Oceny
Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.
Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.
