Strona Główna · Prace · Dodaj PraceMaj 12 2024 23:46:34

Mapa Serwisu
Nawigacja
Strona Główna
Prace
Dodaj Prace
Kontakt
Szukaj
Jezyk Polski
WYPRACOWANIA
STRESZCZENIA
OPRACOWANIA
OMÓWIENIE LEKTUR
GRAMATYKA
BAJKI
PIEŁNI
MOTYW
INNE

Antyk
Łredniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Młoda Polska
XX Lecie
Współczesność

Przedmioty ścisłe
Matematyka
Chemia
Fizyka
Informatyka
Pozostałe
Geografia
Biologia
Historia
JęZYK ANGIELSKI
Opracowania
Szukaj w serwisie
Szukaj:
ISTOTA OCENY I RODZAJE OCENY
Admin1 dnia marzec 15 2007 11:43:33
ISTOTA OCENY I RODZAJE OCENY
Ocena działalności gospodarczej przedsiębiorstwa to ustalenie stopnia realizacji jego celów i zadań uwzględniające warunki ich osiągania. Ocena to nie jest jednorazowy akt a proces ciągły. Podejmowanie jakichkolwiek decyzji w przedsiębiorstwie wymaga zawsze oceny, przynajmniej oceny intuicyjnej.
Oceny dokonują podmioty powiązane z działalnością przedsiębiorstwa bezpośrednio lub pośrednio. Oceniającym działalność przedsiębiorstwa może być: właściciel lub wspólnik, przedstawiciel wspólników w spółkach kapitałowych, potencjalny współwłaściciel (inwestor), organ założycielski, bank lub banki kredytujące działalność przedsiębiorstwa, kontrahenci wchodzący w stosunki ekonomiczne z przedsiębiorstwem.
Oceny przedsiębiorstwa mogą dokonywać za zlecenie także wyspecjalizowane jednostki eksperckie, consultingowe, wywiadownie gospodarcze, urząd antymonopolowy, organizacje ekologiczne i konsumenckie.
Oceny można podzielić według :
1. Kryterium momentu przeprowadzenia oceny: oceny ex post (według wykonania), oceny ex ante (według projektu, prognozy, planu); 2. Kryterium przedmiotu oceny: odcinkowe (dotyczą wybranych segmentów przedsiębiorstwa), całościowe; 3. Kryterium podmiotu oceny: zewnętrzne (dokonują ich np. banki, kontrahenci, inwestorzy, samorząd terytorialny), wewnętrzne (dokonują ich np. dyrektor, bank, zarząd, rada nadzorcza, samorząd pracowniczy, związki zawodowe); 4. Kryterium stopnia powtarzalności oceny: systematyczne, dora¼ne.

MIERNIKI OCENY
Mierniki to kategorie ekonomiczne charakteryzujące fakty, zdarzenia, procesy działalności gospodarczej przedsiębiorstwa przy pomocy mierzalnych jednostek.
Funkcje mierników:
1. Diagnostyczno-informacyjna – pozwala ocenić stan przedsiębiorstwa na dany moment lub w określonym przedziale czasu; 2. Kryteryjno-stymulacyjna – poziom czy dynamika miernika są podstawą wyboru ekonomicznego i podejmowania decyzji ekonomicznych; 3. Agregacyjno-prognostyczna – mierniki pozwalają oceniać zarówno poszczególne segmenty działalności przedsiębiorstwa jak i całokształt jego działalności, a także estymować ich prawdopodobne poziomy (wielkości) do okresów przyszłych
Podstawowe wymagania dotyczące mierników oceny działalności przedsiębiorstwa: powinny być proste, przejrzyste, czytelne, nadające się do jednoznacznej interpretacji; powinny umożliwiać ścisłe określanie ich pojemności i decyzyjności.
Pojemność – to zakres zdarzeń, które odwzorowuje, odzwierciedla, diagnozuje miernik.
Decyzyjność – to ten zakres zdarzeń odwzorowywanych przez miernik, które są podstawą podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie.
Rodzaje mierników:
1. Wg kryterium jednostek pomiaru: mierniki naturalne (np. tyle a tyle kwintali pszenicy, ziemniaków); mierniki wartościowe; 2. Wg kryterium pojemności: mierniki syntetyczne (tzn. odzwierciedlające całokształt działalności przedsiębiorstwa); mierniki cząstkowe (tzn. odzwierciedlające wycinek działalności przedsiębiorstwa).
W miernikach ważna jest także decyzyjność miernika i najlepiej jest jeżeli pojemność miernika jest zbliżona do jego decyzyjności.
Sposoby dokonywania oceny:
a) przy pomocy jednego miernika
b) przy pomocy wielu mierników, wówczas pojawia się trudna kwestia jak zintegrować wyniki końcowe w ocenę syntetyczną
c) ważny jest układ odniesienia w stosowanej ocenie, wyróżniamy trzy układy odniesienia:
- normatywny – mamy wzorzec, do którego porównujemy stan faktyczny osiągany w przedsiębiorstwie
- czasowy – np. wyniki z roku 1999 przedsiębiorstwa porównujemy z wynikami z 1998 roku
- przestrzenny – wzorcem dla oceny działalności przedsiębiorstwa są wyniki uzyskane w tym samym czasie w innym przedsiębiorstwie, ale o podobnym charakterze
Najczęściej stosowanymi miernikami są mierniki finansowe, których jednostką współmierną jest jednostka pieniężna. Wśród tych mierników możemy wyróżnić mierniki:
1. Rentowności



Sprzedaż netto to sprzedaż bez uwzględnienia podatku VAT a zysk netto to zysk brutto pomniejszony o podatek.
2. Sprawności działania przedsiębiorstwa





3. Płynności w przedsiębiorstwie



4. Zadłużenia przedsiębiorstwa


5. Rynku kapitałowego





KSZTA£TOWANIE STRUKTURY ORGANIZACYJNEJ PRZEDSIęBIORSTWA
Jest to jedna z funkcji zarządzania.
Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa to skład elementów (jednostek organizacyjnych) i relacje (połączenia) między nimi wynikające z pionowego i poziomego podziału pracy w przedsiębiorstwie.
Pionowy podział pracy oznacza oddzielenie (separację) funkcji kierowniczych (zarządczych) od funkcji wykonawczych. Poziomy podział pracy oznacza merytoryczny podział funkcji czy obszarów działania przedsiębiorstwa.
Powiązania pionowe między elementami struktury przedsiębiorstwa wynikają z podległości pracowników wykonawczych określonym przełożonym. Istotą powiązań pionowych jest przepływ informacji od przełożonych do pracowników wykonawczych i vice versa. Przepływy informacji między przełożonymi a wykonawcami są w większości z góry uregulowane, sformalizowane, zestandaryzowane.
Powiązania poziome to relacje między komórkami i osobami tego samego szczebla struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa wynikające z podziału zadań na funkcje, podfunkcje, czynności.
Wszystkie powiązania w przedsiębiorstwie tworzą określoną sieć przebiegu informacji, poleceń, nakazów, zakazów, interwencji, sprawdzeń.
Ogół komórek przedsiębiorstwa dzieli się na:
1. Komórki ruchu – to komórki wykonawcze, działają w sferze wytwarzania towarów i świadczenia usług; 2. Komórki zarządu – to komórki regulacyjne, regulują wykonawstwo.
Strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa przedstawia jej dokumentacja (księga służb w przedsiębiorstwie). W skład tej dokumentacji wchodzą: dokładny schemat struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa, regulamin organizacyjny przedsiębiorstwa, karty obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności komórek i osób w nich zatrudnionych, tablice dokumentacyjne.
Struktury organizacyjne:
1. Wysmukłe – charakteryzują się tym, że: jest duża ilość szczebli organizacyjnych, jest mała liczba komórek podległych poszczególnym szczeblom; 2. Płaskie – charakteryzują się tym, że: jest mała ilość szczebli organizacyjnych, jest duża liczba komórek podporządkowanych poszczególnym szczeblom.
Wymiary struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa określa się przy pomocy: liczba pozycji w liniowym łańcuchu zwierzchności i podporządkowania; liczba podwładnych podporządkowanych bezpośrednio najwyższemu kierownikowi w hierarchii organizacji; liczba podwładnych podporządkowanych bezpośrednio najniższemu szczeblowi kierowniczemu; proporcji komórek zaangażowanych bezpośrednio w działalności podstawowej przedsiębiorstwa do ogółu komórek liniowych; proporcji komórek sztabowych do ogólnej liczby komórek; proporcji pracowników kierowniczych do ogólnej liczby pracowników; przeciętnej liczby komórek przypadających na jeden poziom hierarchii struktury organizacyjnej.
Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa obejmuje: elementy twarde (ogniwa i komórki przedsiębiorstwa); elementy miękkie (przepływy rzeczowe i informacyjne w przedsiębiorstwie).
Konkluzja jest taka, że struktura organizacyjna przedsiębiorstwa ma wpływ na wielkość i strukturę kadr kierowniczych i wykonawczych.

CZYNNIKI KSZTA£TUJ¡CE STRUKTURę ORGANIZACYJN¡ PRZEDSIęBIORSTWA
1. Cele i zadania przedsiębiorstwa – z punktu widzenia celów ważne jest: wielkość przedsiębiorstwa, rodzaje działalności przedsiębiorstwa, sposoby prowadzenia tej działalności, rozmieszczenia działalności w przestrzeni; 2. Charakter otoczenia przedsiębiorstwa – z punktu widzenia otoczenia ważne jest: odbiorcy, dostawcy, banki, instytucje rządowe i samorządowe, rynek pracy, stosunki ze społeczeństwem; 3. Sposób powstawania przedsiębiorstwa – z punktu widzenia sposobu powstania przedsiębiorstwa ważne jest: możliwość dokonywania zmian, tradycja, czy buduje się je od nowa czy kupuje się ją jako element know-how; 4. Kadra kierownicza i siła podwładnych – z punktu widzenia kierownictwa ważne jest: czy jest ono proinnowacyjne czy są to tradycjonaliści, czy nastawione na wygodę własną i podwładnych, czy ma wiedzę i doświadczenie, czy ma odpowiedni system wartości i motywację; 5. Gra wewnętrzna – z punktu widzenia gry wewnętrznej ważne jest: czy struktura jest wynikiem kompromisów interesów kierownictwa tego samego szczebla, różnych szczebli, jak i interesów ekonomicznych podwładnych.

STRUKTURA ORGANIZACYJNA I ZARZ¡DZANIE
Struktura organizacyjna stanowi sieć komórek, linii powiązań między nimi dzięki którym i przez które przepływają informacje będące podstawą podejmowania decyzji tj. zarządzania przedsiębiorstwem.
Typowe struktury organizacyjne przedsiębiorstwa:
1. Funkcjonalne – polegają na tworzeniu komórek według kryterium wykonywanych funkcji np. zaopatrzenia przedsiębiorstwa w czynniki produkcji, produkcji, zbytu, finansów, zatrudnienia, ewidencji, sprawozdawczości i księgowości, postępu technicznego. Sprzyja to centralizacji zarządzania i jest to bardzo dobra struktura dla przedsiębiorstw o małej złożoności procesu produkcji i zróżnicowaniu maszyn działalności gospodarczej; 2. Przedmiotowe (zadaniowe) – tworzy się je na podstawie rodzajów działalności gospodarczej gdy jest możliwe wyodrębnienie w przedsiębiorstwie centrów występowania kosztów i otrzymywania zysków. Można znakomicie zdecentralizować zarządzanie i dać komórkom dużą samodzielność decyzyjną; 3. Macierzowe – charakteryzują się one nałożeniem struktury przedmiotowej na funkcjonalną. Tworzy się ją w celu rozwiązywania pewnych zadań powołując specjalistów z różnych komórek funkcjonalnych. Jak rozwiążą oni zadanie w zespole to może zostać również rozwiązany dany zespół jako niepotrzebny; 4. Terytorialne (przestrzenne) – tworzy się je gdy przedsiębiorstwo prowadzi działalność w różnych obszarach geograficznych. Wtedy w zarządzie przedsiębiorstwa tworzy się komórki czy jednostki organizacyjne według podziału terytorialnego. struktura ta może dezitegrować zainteresowanie wynikami działania całego przedsiębiorstwa ale też służy decentralizacji zarządzania; 5. Dywizjonalne – tworzone na podstawie kryterium przedmiotowego, technologicznego, geograficznego i nadaje uprawnienia do zarządzania grupami jednostek. Struktura ta jest najwyższą formą decentralizacji zarządzania przedsiębiorstwem.


0Komentarzy · 1409Czytań
Komentarze
Brak komentarzy.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Oceny
Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.

Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.

Brak ocen.
Student

Analiza finansowa i           strategiczna
Bankowość
Ekonometria
Ekonomia - definicje
Filozofia
Finanse
Handel Zagraniczny
Historia gospodarcza
Historia myśli
          ekonomicznej

Integracja europejska
Logistyka
Makroekonomia
Marketing
Mikroekonomia
Ochrona środowiska
Podatki
Polityka
Prawo
Psychologia
Rachununkowość
Rynek kapitałowy
Socjologia
Statystyka
Stosunki
          międzynarodowe

Ubezpieczenia i ryzyko
Zarządzanie
Strona Główna · Prace · Dodaj Prace
Copyright © opracowania.info 2006
Wszystkie materialy zawarte na tej stronie sa wlasnoscią ich autora, nie ponosze odpowiedzialnosci za tresci zawarte w nich.
5914564 Unikalnych wizyt
Powered by Php-Fusion 2003-2005 and opracowania
Opracowania1 Opracowania2 Opracowania3 Opracowania4 Opracowania5 Opracowania6 Opracowania7 Opracowania8 Opracowania9 Opracowania10 Opracowania11 Opracowania12 Opracowania13 Opracowania14 Opracowania15 Opracowania16 Opracowania17 Opracowania18 Opracowania19 Opracowania20 Opracowania21 Opracowania22 Opracowania23 Opracowania24 Opracowania25 Opracowania26 Opracowania27 Opracowania28 Opracowania29 Opracowania30 Opracowania31 Opracowania32 Opracowania33 Opracowania34 Opracowania35 Opracowania36 Opracowania37 Opracowania38 Opracowania39